تاریخچه مانتو در ایران و جهان

تاریخچه مانتو در ایران و جهان مربوط به سالها پیش میشود. بر خلاف کسانی گه که فکر میکنند ابتدا مانتو در کشور های اسلامی مورد استفاده قرار میگرفته باید بگویم که در قرن هفدهم این نوع جامه در بین مردم اروپا نیز طراحی شد و رواج پیدا کرد. البته مانتو در قرن هفدهم بسیار متفاوت تر از مانتو های امروزی بود و با طراحی خاصی که داشت مورد توجه مردم در آن زمان بود و از آن نوع پوشش در لباسهای خود استفاده میکردند. واژه مانتو در زبان فرانسه به معنی لباس گشاد و آزادی است که افراد مختلف آن را می پوشند است.

معنی مانتو به زبان ایتالیایی که به آن مانتوا میگویند نام شهری است در این کشور که بین سه دریاچه احاطه شده و توسط رود مینیسو به هم وصل شده اند. در قرن هفدهم مانتو به شکل لباس گشاد و بلند بود که خانمها در مراسم ها از آن در پوشش خود استفاده میکردند. آستین های مانتو در زمانهای قدیم به صورت چین دار و کوتاه بود. مانتو در قرن هفدهم به سبک خاصی طراحی و دوخته می شد، به گونه ای که از یک رو دامنی دنباله دار و یک دامن استفاده میکردند که رو دامنی آن روی زمین مالیده میشد، به هنگام راه رفتن خانمها با این لباس به دلیل بلند بودن و وزن سنگین آن کار را برای آنها مشکل میکرد و راه رفتن را سخت و دشوار به همین دلیل با گذشت زمان و تحولات در ابزار آلات خیاطی و ایده های جدید مانتو در اروپا کمتر و کمتر استفاده شد و صنعت مد اروپا دست به انقلابی بزرگ در پوشش خود زد و دیگر کسی از جامه بلند و سنگین استفاده نمی کرد و به گونه ای دیگر کسی یاد آن لباسها هم نمی افتد، به گونه ای مانتو در اروپا به خاطر تغییر و تحول در طراحی لباسها جای خود را به کت و دامن یا کت و شلوار داد. کهنه ترین مانتو در جهان متعلق به قرن هفدهم میباشد که در موزه هنری به نام متروپولیتن واقع در منهتن نیویورک می باشد، شروع کار این موزه در قرن هجدهم سال هزارو هشتصدو هفتادو دو می باشد،  این موزه  دارای  مجموعه عظیم  از تاریخ اسلام و ایران کهن است که سالها از آن نگهداری میکنند.

تاریخچه مانتوی ایران

تاریخچه مانتو در ایران مربوط به بعد از انقلاب می باشد.قبل از انقلاب خانمها برای پوشش خود از کت شلوار یا کت دامن یا چادر استفاده می کردند و بستگی به اعتقادات خود از این لباسها در پوشش خود بهره می بردند. بعد از انقلاب جمهوری اسلامی ایران  خانمها از چادر مشکی و مانتو های گشاد برای حجاب خود استفاده میکردند.

مانتو در سال هزارو سیصدو شصت(۱۳۶۰)

ابتدا وقتی مانتو در ایران به تولید رسید سایزهای بسیار بزرگی داشت و بسیار گشاد بود به صورتی که از اپل در سرشانه های آن استفاده میکردند تا در بدن خانمها منظم و ثابت بایستد. اکثر رنگ مانتو در دهه شصت تیره بود و بیشتر از پارچه های رنگ مشکی، سورمه ای و طوسی استفاده می شد و رنگ روشنی که بیشتر مورد توجه بین خانمها قرار میگرفت رنگ کرمی و خاکستری بود.

مانتو در سال هزارو سیصدو هفتاد(۱۳۷۰)

در سال هزارو سیصدو هفتاد با تغییر مد در ایران و پیشرفت صنعت خیاطی مانتو ها شکل متفاوتی به خود گرفتند. در دهه هفتاد طراحی مانتو دست خوش یک سری تغییرات شد که شکل این مانتو ها مانند خفاش بود که اصطلاحا به آن مانتو خفاشی میگفتند ولی این مدل مانتو را هر کسی نمی پوشید و تقریبا مخصوص قشر خاصی از جامعه بود که میتوان به هنرمندان، بازیگران و افراد ثروتمند اشاره کرد. به دلیل قیمت متفاوت و طرح متنوعی که داشت این مدل را بین مردم خاص جلوه میداد و از آن حتی به عنوان لباس مجلسی در مهمانی های خود استفاده میکردند. این نوع مانتو در ابتدا کمتر بین خانمها از قشر معمولی جامعه دیده میشد اما رفته رفته با عادی شدن آن حتی بین مردم معمولی با سطح متوسط هم دیده میشد و به قولی بین خانمها مد شده بود.

مانتو در سال هزارو سیصدو هشتاد(۱۳۸۰)

در سال هزارو سیصدو هشتاد انقلاب بزرگی در صنعت طراحی مانتو رخ داد و باعث تحول عظیمی در شکل و طرح های مانتو شد که استقبال زیادی در ایران بین خانها از این طرح ها شد و فروش بسیاری را شامل میشد. جنس پارچه ها در دهه هشتاد کم کم رفت به سمت پارچه های نخی که در فصل های گرما خنک به نظر می رسید و با انواع رنگ های مختلف تولید می شد، در آن زمان کسانی که مغازه مانتو فروشی داشتند همیشه سرشان شلوغ بود زیرا به دلیل سبک جدیدی که روانه بازار شده بود نسبت به همان تقاضا هم زیاد شده بود و یکی از مشاغل پر درآمد در آن دهه مانتو فروشی بود که با سبک جدیدی که ارائه می دادند نظر اکثر خانمها را به خود جلب میکرد. از جمله مدلهایی که در دهه هشتاد از آن استفاده میشد مانتوهای بلندی بودند که در آن از دو الی سه دکمه در بالا تنه استفاده میشد و دیگر فرم خیلی گشاد یا خفاشی نداشت که این امر باعث محبوب شدن این مدل بین خانمها بود. به دلیل طراحی این مدل جدید که با دکمه کمی همراه بود و با پیروی از مد روز و راحتی بیشتر خانمها از این مانتو به همراه دامن استفاده می کردند و استایل جدیدی را برای خود می ساختند به گونه ای میشود گفت شلوار جای خود را به دامن داده بود و این استایل همه گیر شده بود.

مانتوهای امروزی از دهه ۹۰ به بعد

هرچه زمان گذشت و پیشرفت در صنعت مد و خیاطی حاصل شد شکل مانتوها نیز تغییر یافت و امروزه می بینیم که طراحی مانتوها راحت تر از گذشته شده است و تنوع آنها آنقدر هست که هر خانمی با سلیقه ای که دارد می تواند مانتو مورد علاقه خود را تهیه کند و به استایل مورد نظر خود دست یابد. امروزه از مانتوهای دکمه دار کمتر استفاده میشود و دیگر جای خود را به مانتوهای جلو باز داده اند و خانمها به دلیل راحتی بسیار از آن استفاده میکنند.